Ondersteun de relatie tussen de cliënt en zijn netwerk

Goede contacten met ouders en familie zijn belangrijk. Zij kennen de cliënt vaak het best en hebben vaak tips die ondersteunend, agressie- en stressverminderend werken. Geef ouders een plaats in de zorg en ondersteuning. Laat hen eens meekoken of mee eten, helpen bij het huiswerk of een activiteit meedoen of begeleiden.

Plaats ouders zoveel mogelijk in hun rol als ouder

Nodig hen uit, ondersteun hen en toon waardering. Beschouw hen als een waardevolle partner. Drink samen koffie. Betrek hen in activiteiten. En durf hun hulp inroepen als het moeilijk loopt of als er één op één begeleiding nodig is. Zeker als je hiermee vrijheidsbeperking kan voorkomen.

Houd broers en zussen samen

Zijn er nog broers of zussen in of buiten de voorziening? Houd ze zoveel mogelijk samen of zorg minstens dat ze elkaar vlot kunnen ontmoeten. Hun relatie en onderlinge dynamiek is belangrijk voor hun ontwikkeling.

In 'Uithuisplaatsing? Hou broers en zussen samen!' formuleert SOS-kinderen dorpen hier drie redenen voor:

• Een gemeenschappelijk verleden:
  Ze delen hetzelfde verhaal, dezelfde vraagstukken en emoties over hun verleden. Dat creëert een band die belangrijk is om dat verleden een plaats te geven.

• De meest duurzame familierelatie:
  Ze betekenen voor elkaar vaak een belangrijke link naar het gezin waar ze uit voortkomen. Omdat ze ook van dezelfde generatie zijn, vormen ze samen de meest duurzame familierelatie.

• De start van een sociaal netwerk:
  Door hun turbulent verleden hebben zij vaak weinig hechte vriendschappen of familierelaties. Dat wordt vooral een probleem als ze vanaf hun zeventiende alleen kunnen gaan wonen. Ten eerste omdat ze niemand hebben die hen helpt bij alle uitdagingen. Ten tweede omdat ze zich vaak erg eenzaam voelen. Broers en zussen zijn dan de eerste stap naar een sociaal netwerk.

Soms lopen de contacten met de familie moeilijk

Heb je het gevoel dat je alles al probeerde en krijg je weinig respons? Of is er spanning in de relatie tussen familie en hulpverlening? Dan kan bemiddeling een optie zijn.

Spreek in elk geval zelf altijd met respect over de afwezigen en tracht de beperkingen van de context te aanvaarden. Ook kan het aangewezen zijn om de cliënt in kwestie weerbaarder te maken om met die situatie om te gaan.

Vraag je cliënten naar hun vrienden, kennissen en belangrijke mensen in hun leven. Pols ook bij familie. Breng het ruimere netwerk in kaart en geef cliënten mogelijkheden tot contact met hen. Denk aan telefoneren, sms, Whatsapp, e-mails schrijven en ontvangen, internettoegang, afspreken buiten de organisatie of bezoek ontvangen. Dit beïnvloedt het welbevinden van cliënten.

Wat is jullie visie op het contact met liefjes/partners? Mogen ze op bezoek komen? En blijven slapen?